E chegou...
o
vento que entoulece,
o
aire que se bebe,
a
penumbra que se escoita.
E chegou...
o
murmurio lonxano
o
que lembra o non acontecido:
o
amor que se vive fóra do tempo…
Alí,
no solpor, onde os deuses se recoñecen
na
respiración do crepúsculo e
no
canibalismo da vibración
máis
fonda.
Olga
Patiño Nogueira.